In de media Agrolink Vlaanderen zorgt voor synergie in landbouwonderzoek

Agrolink synergie landbouwonderzoek

Het land- en tuinbouwonderzoek in Vlaanderen is divers en sterk verspreid, maar dat hoeft zeker geen nadeel te zijn. Dat zeggen Joris Relaes en Mia Demeulemeester, respectievelijk afscheidnemend en kersvers voorzitter van Agrolink Vlaanderen. “Een transitietraject bij Agrolink heeft ervoor gezorgd dat onderzoekers van 18 Vlaamse kennisinstellingen, van zeer fundamenteel tot sterk praktijkgericht, over sectoren heen samenkomen om thematisch ideeën uit te wisselen en onderzoek op elkaar af te stemmen.”

Agrolink Vlaanderen is een samenwerkingsplatform tussen 18 Vlaamse kennisinstellingen die in Vlaanderen bezig zijn met land- en tuinbouwonderzoek. Hoewel de organisatie al werd opgericht in 2014, doet ze bij veel mensen wellicht geen belletje rinkelen. “Dat hoeft ook niet”, zegt Joris Relaes, directeur-generaal van het Vlaams Instituut voor Landbouw-, Voedings- en Visserijonderzoek (ILVO) uit. “Het is vooral de bedoeling dat Agrolink in alle stilte de samenwerking rond de verschillende onderzoeksinstellingen beter maakt.”

Nood aan overkoepelende instantie

De nood aan een overkoepelende instantie voor het landbouwonderzoek is ontstaan omdat Vlaanderen een zeer divers en verspreid onderzoekslandschap kent. “In landen als Nederland of Ierland heb je, met Wageningen University & Research en Tegeasc, één groot onderzoeksinstituut waar alle land- en tuinbouwonderzoek wordt in ondergebracht. Dan is afstemming van het onderzoek eenvoudiger”, meent Relaes. Toch hoeft ons divers onderzoeksveld volgens hem geen nadeel te zijn. “Maar dan is het wel belangrijk dat onderzoek op elkaar wordt afgestemd en complementair is. Als dat gebeurt, dan is zo’n brede waaier aan onderzoeksinstellingen, van fundamenteel tot heel praktijkgericht, zelfs een meerwaarde.”

Voor Joris Relaes voorzitter werd, focuste Agrolink Vlaanderen zich vooral op het faciliteren van onderzoeksprojecten waarin telkens enkele Agrolink-leden participeerden. “Maar we botsten op een aantal problemen. In een project kan je zelden alle kennisinstellingen meenemen en dat wekte wrevel. Bovendien begon Agrolink ook als autonome entiteit zelf projecten te ontwikkelen, wat kon resulteren in een vorm van concurrentie met individuele leden.”, herinnert hij zich. Bij zijn aantreden als voorzitter van Agrolink Vlaanderen in 2019 besloot Relaes een veranderingstraject in te zetten gericht op een betere, niet-competitieve samenwerking.